«Η κλιματική κρίση προκαλεί μεγάλες ζημιές και αυξάνει τις ανάγκες των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέας σε επίπεδο αποζημιώσεων».
Τις μικρότερες δυνατές συνέπειες της κλιματικής κρίσης υφίσταται προς το παρόν η βαμβακοκαλλιέργεια στη χώρα μας, σε σχέση με άλλες, δήλωσε ο Αντιπρόεδρος της ΕΘΕΑΣ, κ. Χρήστος Γιαννακάκης σε δηλώσεις του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, επισημαίνοντας ότι τα φαινόμενα των βροχοπτώσεων, πλημμυρών και χαλαζιού, αποτελούν τις κύριες καιρικές αιτίες, που πλήττουν το «λευκό χρυσό».
«Τουλάχιστον προς το παρόν, και με βάση τα νούμερα των αποζημιώσεων που πληρώνει κάθε χρόνο ο ΕΛΓΑ, το βαμβάκι φαίνεται να προβάλλει σθεναρή αντίσταση έναντι της κλιματικής κρίσης, και σε σχέση με άλλες καλλιέργειες στη χώρα μας που πλήττονται σημαντικά», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, θέλοντας να δώσει το μέγεθος των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης στην Ελλάδα, ο κ. Γιαννακάκης σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι ενώ το 2011 ο ΕΛΓΑ κατέβαλε αποζημιώσεις ύψους 122.867.577 ευρώ για ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες, αυτές αυξήθηκαν σε 164.323.936 ευρώ το 2018 και σε 237 εκατ. ευρώ και 291 εκατ. ευρώ τα έτη 2020 και 2021 αντίστοιχα, ωστόσο η βαμβακοκαλλιέργεια, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν επιβαρύνει σημαντικά τον προϋπολογισμό του.
Χαρακτηριστικά, ο Αντιπρόεδρος της ΕΘΕΑΣ δήλωσε πως ο ΕΛΓΑ κατέβαλε αποζημιώσεις συνολικού ύψους 11,5 εκατ. ευρώ το 2021 σε βαμβακοκαλλιεργητές και 47 εκατ. ευρώ λόγω βροχοπτώσεων, 8,9 εκατ. ευρώ για πλημμύρες και 17 εκατ. ευρώ για χαλάζι, την τριετία από το 2018. «Έχουμε μεν επίδραση της κλιματικής κρίσης στο βαμβάκι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή που εντοπίζεται σε άλλες καλλιέργειες στη χώρα μας» ανέφερε.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα ετήσια έσοδα του ΕΛΓΑ φτάνουν σε 190 εκατ. ευρώ, με τις διοικητικές του υποχρεώσεις να διαμορφώνονται σε 25 εκατ. ευρώ, «καθίσταται σαφές ότι πλέον τίθεται θέμα βιωσιμότητας του οργανισμού», επισημαίνει, σημειώνοντας μάλιστα ότι υπάρχουν και πολλές ζημιές των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, που καλύπτονται από άλλες πηγές χρηματοδότησης όπως τα deminimis και άλλες κρατικές ενισχύσεις.
«Ο κανονισμός του ΕΛΓΑ πρέπει να αλλάξει» παραδέχεται ο ίδιος και προσθέτει ότι «η κλιματική κρίση προκαλεί μεγάλες ζημιές και αυξάνει τις ανάγκες των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέας σε επίπεδο αποζημιώσεων και όπως δείχνουν οι αριθμοί ο ετήσιος προϋπολογισμός του οργανισμού δεν φτάνει να τις καλύψει όλες».
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Γιαννακάκης μίλησε για τη μελέτη που ανατέθηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα και που υποδεικνύει μεταξύ άλλων «αύξηση του ασφαλίστρου εκ μέρους των αγροτών και ενίσχυση του ποσού που καταβάλλει στον οργανισμό το κράτος».
Βέβαια, όπως σπεύδει να σημειώσει, το θέμα της αλλαγής του κανονισμού του ΕΛΓΑ, μετατίθεται για μετά τις εθνικές εκλογές.
Πάντως, η στρατηγική στην οποία έχει επιλέξει να επενδύσει ο οργανισμός, είναι η πρόληψη, πέραν της αποζημίωσης και στο πλαίσιο αυτό ο κ. Γιαννακάκης έθεσε επί τάπητος-μεταξύ άλλων- τις ενέργειες που γίνονται για επέκταση της αντιχαλαζικής προστασίας, αλλά και ενσωμάτωσης από πλευράς των αγροτών, σύγχρονων και ορθών πρακτικών καλλιέργειας.