Οι εκπρόσωποι του Center for European Policy Network μετείχαν στη σύνταξη μιας έκθεσης 13 σελίδων για την έκδοση συστάσεων μετά την εισαγωγή από την Ιρλανδία προειδοποιήσεων για την υγεία για τα αλκοολούχα ποτά.
Η κατάσταση είναι σύνθετη, απλή όμως η απάντηση: αυτή είναι η στρατηγική που επικράτησε εμφανώς στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Δικτύου Κέντρων Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Πράγματι, στο ερώτημα πώς να αντιμετωπιστεί ο αντίκτυπος των ιρλανδικών κανονισμών σχετικά με την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η έκθεση του Δικτύου προτείνει δύο επιλογές, από τις οποίες μόνο μία παραμένει ουσιαστικά βιώσιμη αν λάβουμε υπόψιν τους συγγραφείς, αναφέρει η ΚΕΟΣΟΕ σε σημερινή ανακοίνωσή της.
«Είναι απατηλό να εμποδίσουμε την Ιρλανδία να εφαρμόσει τους κανονισμούς της έως το 2026, ειδικά μετά την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Είναι πολύ απίθανο κάποιος δικαστής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου ή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να αντιταχθεί». Από εκεί, μόνο ένας δρόμος υπάρχει: «Για να αποφευχθεί η εξατομίκευση, η ΕΕ πρέπει τώρα να παρουσιάσει μια νομοθετική πρόταση που επεκτείνει τους ιρλανδικούς κανονισμούς σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά. Αυτός είναι ο πιο λογικός δρόμος», υποστηρίζει η Έκθεση του Δικτύου.
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι συντάκτες της έκθεσης – Andrea de Petris, Nathalja Nolen και Victor Warhem – εξετάζουν τις αντιδράσεις διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών στις ιρλανδικές πολιτικές.
Για τη Γαλλία, βεβαιώνουν ότι «Δεν είναι βέβαιο ότι η γαλλική κυβέρνηση υποστηρίζει με έντονο τρόπο την αντίθεση του ιδιωτικού τομέα, ιδίως επειδή επιδιώκει να μειώσει την κατανάλωση αλκοόλ στην Γαλλία και επειδή μπορεί να δει στους ιρλανδικούς κανονισμούς σαν μια ευκαιρία να επιτύχει τους στόχους της στον τομέα αυτό. Συνολικά, ενώ επισημαίνει την έντονη κριτική που εξέφρασαν οι Ιταλοί, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης, η έκθεση περιγράφει μάλλον παθητικές κρατικές αντιδράσεις εντός της ΕΕ, όπως η ίδια η Επιτροπή με την «σιωπηρή εξουσιοδότηση» των ιρλανδικών κανονισμών.
Επικαλούμενη έρευνες που έγιναν για να καταδείξουν την υποστήριξη ορισμένων πληθυσμών σε προειδοποιήσεις για την υγεία στα αλκοολούχα ποτά, η έκθεση αναφέρει κατηγορηματικά: «Είναι γεγονός, που υποστηρίζεται από επιστημονική έρευνα, ότι η κατανάλωση «αλκοόλ οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο ασθενειών, ανεξάρτητα από την έκταση της κατανάλωσης».
Εξ’ ου και το λογικό συμπέρασμά του: «Μια πιθανή λύση… θα ήταν η υιοθέτηση μιας ενιαίας υποχρεωτικής προειδοποίησης για ολόκληρη την ΕΕ. Αυτό θα είχε το πλεονέκτημα της διατήρησης της ενιαίας εσωτερικής αγοράς και της αποφυγής επιβολής διαφοροποιημένων υποχρεώσεων πρόσβασης σε μια συγκεκριμένη εθνική αγορά, εξαλείφοντας έτσι τον κίνδυνο αποκλεισμού μικρών παραγωγών, οι οποίοι δεν έχουν την οικονομική και τεχνική ικανότητα να παράγουν διαφορετική ετικέτα για μια μόνο χώρα μέλος».
Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει ένα μειονέκτημα: «Το μειονέκτημα αυτής της λύσης είναι ότι πιθανότατα θα αντιμετωπίσει την αντίθεση από χώρες της Νότιας Ευρώπης, οι οποίες φοβούνται ότι η επισήμανση υψηλού αντίκτυπου όπως αυτή που προβλέπει το ιρλανδικό πλαίσιο δεν οδηγεί σε γενική μείωση στην κατανάλωση αλκοόλ. Αλλά το παιχνίδι αξίζει τον κόπο γιατί, «ο αντίκτυπος κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών στον κίνδυνο προσβολής επικίνδυνων ασθενειών είναι ένα επιστημονικά αποδεδειγμένο γεγονός». Ipso facto, «η πιο ορθολογική επιλογή για την ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα ήταν να πιέσουν για ευρωπαϊκούς κανονισμούς εμπνευσμένους από την ιρλανδική πρόταση».